نمونه برداری از آب و رسوب جنگل های مانگرو در نایبند - اخبار برخط

به گزارش اخبار برخط، به مناسبت روز جهانی حفاظت از اکوسیستم های مانگرو، نمونه برداری از آب و رسوب در جنگل مانگرو نایبند، بزرگ ترین جنگل مانگرو استان بوشهر انجام شد.

به گزارش ایرنا، در این نمونه برداری که به مناسبت روز جهانی حفاظت از اکوسیستم های مانگرو انجام شد، پژوهشگران مرکز اقیانوس شناسی استان بوشهر در چارچوب برنامه کلان پایش ساحلی دریاهای پیرامونی ایران به منظور آنالیز وضعیت سلامت این اکوسیستم ارزشمند، از آب و رسوب جنگل های حرای نایبند نمونه برداری کردند.

جنگل های مانگرو یکی از مهم ترین اکوسیستم های ساحلی در حد فاصل خشکی و دریا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محسوب می گردد که می توانند در ناحیه جزر و مدی یعنی شرایطی که بیشتر گونه های گیاهی خشکی زی توانایی زیست ندارند، زندگی نمایند. جنگل های مانگرو در زمره غنی ترین و حاصلخیزترین بوم سازگان های جهان به حساب می آیند و بیش از 80 درصد میزان صید در کل جهان وابسته به وجود بوم سازگان غنی مانگرو، مصب ها و زیستگاه های مرجانی برآورد شده است. همچنین جنگل های مانگرو به عنوان بزرگ ترین ذخیره گاه کربن در مناطق ساحلی شناخته شده اند و یکی از حاصلخیزترین اکوسیستم های روی زمین هستند.

کارشناسان معتقدند که بین تغییرات اقلیمی و اکوسیستم های مانگرو به وسیله تغییر در سطح تراز دریا ارتباط مستقیمی وجود دارد و این تغییرات اقلیمی کره زمین در مقیاس منطقه ای و جهانی، به خصوص در نیم کره شاقتصادی، سیستم های هیدرولوژیکی و بوم سازگان خشکی - دریایی را تحت تاثیر قرار می دهد، در این رابطه وسعت و ترکیب جنگل های مانگرو ممکن است دستخوش تغییرات اساسی گردد که بستگی به نرخ تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی دارد.

رویشگاه های مانگرو در ایران در جنوب کشور با وسعت 9200 هکتار و در سواحل خلیج فارس و دریای عمان در سه استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و بوشهر واقع شده اند. مانگروها در ایران از دو گونه حرا و چندل تشکیل شده اند که در استان بوشهر فقط گونه حرا وجود دارد. جنگل های حرای خلیج نایبند با وسعت 390 هکتار، گسترده ترین نواحی پراکنش این اجتماعات درختی کمیاب در استان بوشهر محسوب می شوند.

رویشگاه های حرای استان بوشهر آخرین مجموعه انبوه و وسیع این درختان در ناحیه ساحلی شمال خلیج فارس و آخرین محدوده پراکنش جهانی آنها در سواحل جنوب غربی آسیا محسوب می شوند. جنگل های حرای نایبند به عنوان ذخیره گاه بیوسفری ساحلی آب های جنوب کشور در پارک ملی دریایی نایبند یکی از مناطق حساس ساحلی به شمار می آیند که در اکوسیستم خود گیاهان شورپسند دریایی، جانداران کف زی و پرندگان مهاجر اقیانوسی را پناه داده است. این جنگل که از جمله مناطق حساس اکولوژیک است، علاوه بر عوامل استرس زای زیست محیطی، با تهدیدات بسیار بالایی مانند جاده سازی و هجوم تأسیسات نفتی، ورود آلاینده های صنعتی، پساب های مزارع کشاورزی و آبزی پروری نیز روبرو است.

26 جولای (4 مرداد) روز جهانی حفاظت از اکوسیستم مانگرو نامگذاری شده است. در این روز مریم قائمی رئیس مرکز اقیانوس شناسی خلیج فارس وابسته به پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی گفته بود که جنگل های حرای نایبند تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله فعالیت تاسیسات پارس جنوبی قرار دارند که موجب می گردد تا آب آن منطقه به فلزات سنگین آلوده گردد و همچنین ph آب افزایش یابد.

وی اضافه کرد: اگر بخواهیم قضاوت درست تری از وضعیت این جنگل ها داشته باشیم، باید پایش ها ادامه دار باشد و هر سال انجام گردد اما به علت بعضی مسائل از جمله مسائل اقتصادی این کار هر سال انجام نمی گردد و در نظر داریم سال جاری به مناسبت روز جهانی حفاظت از اکوسیستم مانگرو، این پایش را انجام دهیم تا ببینیم اکنون وضعیت آنها به چه شکل است.