علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) - اخبار برخط

به گزارش اخبار برخط، سندرم روده تحریک پذیر یا آی بی اس (IBS) نوعی بیماری مزمن است که بر دستگاه گوارش تأثیر گذاشته و علائم بسیاری دارد که شایع ترین آنها دل درد و عادات غیر طبیعی روده است. از آنجا که بسیاری از چنین

مترجم: رزیتا ملکی زاده

سندرم روده تحریک پذیر یا آی بی اس (IBS) نوعی بیماری مزمن است که بر دستگاه گوارش تأثیر گذاشته و علائم بسیاری دارد که شایع ترین آنها دل درد و عادات غیر طبیعی روده است. از آنجا که بسیاری از چنین علائمی در سایر بیماریهای گوارشی هم وجود دارد، اهمیت دارد که اطلاع یافته کدام دسته علائم این بیماری را شامل می شوند. کنترل و مدیریت بیماری آی بی اس کار دشواری است و افراد مبتلا به آن اغلب آنقدر دچار استیصال می شوند که حاضر به امتحان هر داروی جدیدی به امید درمان این بیماری هستند. با این حال، ماهیت این بیماری، مزمن بودن آن است و هیچ درمان واحد و یا پرهیز از مواد و غذاهای خاص نمی تواند به طور کامل آن را درمان سازد. حیاتی است که این حقایق را تشخیص داده تا ادعاهای درمان کامل این بیماری شما را فریب ندهند. سندرم روده تحریک پذیر بیماری است که در آن چندین اختلال گوارشی مانند دل درد، نفخ و تغییر در عادات اجابت مزاج ویژگی ثابت زندگی افراد مبتلا به آن است.

مجموعه دستورالعملهایی تحت اسم معیار رم (که جهت تشخیص آی بی اس و سایر اختلالات گوارشی تدوین شده است) اسم می نماید که فردی را مبتلا به آی بی اس در نظر می گیرند که حداقل به مدت 3 روز در هفته و برای 3 ماه دارای اختلالات گوارشی باشد. احتمال ابتلا به این بیماری در زنان بیش از مردان است و بعلاوه تعیین شده است که این بیماری در خانواده به صورت موروثی جریان دارد. چندین عامل می تواند موجب بروز آی بی اس گردد که از آن جمله می توان به مسمومیت غذایی، عفونت و عوامل روحی و روانی اشاره نمود.

علی رغم تلاشهای فراوانی که محققان در سرتاسر دنیا جهت یافتن علت قطعی این سندرم صورت داده اند، باز هم این بیماری به صورت ناشناخته به جای مانده است. برخی مواد و گروهای غذایی علائم سندرم روده تحریک پذیر را در بیشتر افراد بدتر می سازند. این مواد غذایی، الکل، مواد حاوی کافئین، محصولات لبنی، غذاهای سرخ شده و غذاهای حاوی محتوای چربی بالا را شامل می گردد.

بیشتر بخوانید: کنترل سندرم روده تحریک پذیر با روشهای آسان

علائم

دل درد ـ از خفیف تا شدید و طاقت فرسا، شایع ترین نشانه آی بی اس است. همراهی این نشانه با سایر علائم مختلف به تمایز میان درد آی بی اس از سایر بیماریها یاری می نماید.

چنانچه درد با اجابت مزاج رفع گردد، آن را معمولاً به اسم نشانه ارتباط داشتن روده بزرگ در پاتولوژی آی بی اس به حساب می آورند.

موارد مکرر اسهال که در برخی بیماران بسیار غیر قابل کنترل بوده به طوریکه ضروری است اغلب موارد در کنار دستشویی باشند.

برخی افراد مبتلا به آی بی اس، دچار یبوست همراه با درد و اشکال در هنگام اجابت مزاج می شوند.

خلط در مدفوع دیده می دهد.

دوره های متناوب اسهال و یبوست را افراد مبتلا تجربه می نمایند.

علائمی مانند درد، ناراحتی، و اسهال یا یبوست در طول دوره استرس بدتر می شوند.

نفخ و تورم شکم را بسیاری از بیماران مبتلا به آی بی اس تجربه می نمایند. شکم این بیماران به صورت قطری افزایش یافته منجر به احساس ناراحتی و فشار در ناحیه شکم می گردد.

برخی از بیماران در طول دوران قاعدگی متوجه بدتر شدن علائم این بیماری می شوند.

بسیاری از افراد مبتلا به آی بی اس دچار تهوع شدید و یا حتی استفراغ پس از صرف وعده غذایی می شوند.

نفخ شکم دیگر نشانه ای است که زندگی بسیاری از افراد را محدود می سازد به این علت که این افراد بدون ترس از خجالت زدگی در میان جمع قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند.

برخی افراد اشتهای خود را از دست داده که این امر یا به علت بروز تهوع پس از خوردن یا به علت عوامل ناشناخته مرتبط با آی بی اس است.

سایر علائم، سوء هاضمه، کمردرد و مسائل مثانه را شامل می گردد.

شماری از بیماریهای دستگاه گوارش همچون کولیت السراتیو، بیماری کرون، عفونتهای دستگاه گوارش و بسیاری دیگر، دارای علائمی مشابه با آی بی اس هستند. به اسم مثال، وجود خون در مدفوع که بعلاوه می تواند نشانه ای از سرطان کولون و یا برخی بیماریهای دیگر باشد. یکی از تعیینه های گیج نماینده آی بی اس عدم وجود اختلالات گوارشی است. توضیحی برای وقوع این علائم در آسیب شناسی دستگاه گوارش و یا نابهنجاری وجود ندارد. علاوه بر آن، به عقیده معیار رم برای آی بی اس، افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر به طور معمول دچار تب و کاهش وزن نمی شوند.

کنترل و مدیریت بیماری آی بی اس کار دشواری است و افراد مبتلا به آن اغلب آنقدر دچار استیصال می شوند که حاضر به امتحان هر داروی جدیدی به امید درمان این بیماری هستند. با این حال، ماهیت این بیماری، مزمن بودن آن است و هیچ درمان واحد و یا پرهیز از مواد و غذاهای خاص نمی تواند به طور کامل آن را درمان سازد. حیاتی است که این حقایق را تشخیص داده تا ادعاهای درمان کامل این بیماری شما را فریب ندهند.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته گردد.

منبع مقاله :

برگرفته از سایت بازل

منبع: راسخون